Obchodzona jest co roku w dniu 2 lutego na pamiątkę podpisania Konwencji o obszarach wodno-błotnych – międzynarodowego traktatu przyjętego w 1971 r., w którym uczestniczą obecnie 172 państwa.

Mokradła, czyli tereny podmokłe, to obszary lądowe stale bądź sezonowo nasycone lub zalane wodą. Do śródlądowych terenów podmokłych zalicza się bagna, torfowiska, jeziora, rzeki, tereny zalewowe i moczary. Do mokradeł nadbrzeżnych należą słonorośla, estuaria, lasy namorzynowe, laguny, a nawet rafy koralowe. Stawy rybne, pola ryżowe i saliny to tereny podmokłe utworzone przez człowieka.

Tereny podmokłe pełnią istotne dla społeczeństwa funkcje, zaczynając od magazynowania i wody, poprzez ochronę przed sztormami oraz powodziami, na podtrzymywaniu bioróżnorodności i akumulacji węgla kończąc. Od 1970 r. ponad 35% mokradeł uległo degradacji, a proces ten postępuje coraz szybciej. Odwrócenie tego trendu ma kluczowe znaczenie dla zachowania równowagi w przyrodzie i funkcjonowania człowieka, także w kontekście adaptacji do zmian klimatu.

Więcej informacji na temat Konwencji o obszarach wodno-błotnych oraz działaniach Krajowego Sekretariatu Konwencji Ramsarskiej znajduje się na stronie http://ochronaprzyrody.gdos.gov.pl/ochrona-mokradel.

Oprac. na podstawie mat. GDOŚ